اثر غلظت‎های پایین تر از MIC ونکومایسین درالقاء اشکال L استافیلوکوکوس اورئوس و بررسی پایداری آنها در خون (در شرایط آزمایشگاهی)

  سابقه و هدف : اشکال L ، باکتریهای گرم مثبت یا گرم منفی هستند که دارای نقص در دیواره سلولی خود بوده و فاقد پپتید و گلیکان می‎باشنـد ، ولی در محیط های هیپرتونیک توانایی رشد و تکثیر دارند . نقش اشکال L در ایجاد عفونت های انسانی بدرستی مشخص نیست ، ولی تابحال این اشکال را از عفونتهایی همچون باکتریوری ، مننژیت ، تب روماتیسمی ،اندوکاردیت و سپتی سمی از انسان جدا نموده اند . آنتی بیوتیک‎ها نیز از جمله القاء کننده های مهم اشکال L محسوب می شوند . هدف از انجام این تحقیق ، بررسی ارتباط میان غلظت های مختلف ونکومایسین با القاء اشکال L استافیلوکوکی و بررسی پایداری یا ناپایداری آنها در خون کامل انسان می باشد .   مواد و روش ها : در این مطالعه ، اثر غلظت های مختلف ونکومایسین بر روی سویه استاندارد استافیلوکوکوس اورئوس (ATCC 25923) آزمایش گردید . سپس رشد باکتریها در محیط های چهارگانه BHI Agar ، BHI broth ، LPM Agar و LPM broth مورد بررسی قرار گرفت . سپس با افزودن اشکال L القاء شده به خون ، پایداری یا ناپایداری آنها در خون بررسی شد0   یافته ها : در غلظت های MIC و بالاتر از آن ، باکتریهای طبیعی قادر به رشد و تکثیر نبودند ، اما اشکالL پس از گذشت 3 الی 5 روز در محیط LPM broth القاء شدند . با تلقیح اشکال L استافیلوکوکوس اورئوس به خون کامل انسان ، این اشکال پایدار نبوده وپس از چند روز تبدیل به باکتریهای طبیعی و دیواره دار گردیدند .   در غلظت های پایین تر از MIC ونکومایسین ، القاء اشکال L صورت نگرفت و پس از تلقیح به محیط های چهارگانه فوق ، رشد استافیلوکوکهای معمولی در تمامی محیط ها مشهود بود . نتیجه گیری: با توجه به اینکه ایجاد اشکال L و سایر اشکال دارای نقص در دیواره سلولی ، به عنوان یکی از راههای مقاومت دارویی باکتریها مطرح است و از طرفی ، در غلظت های بالاتر ازMIC ونکومایسین نیز امکان ایجاد اشکال L وجود دارد ، لذا می توان چنین نتیجه گرفت که تجویز همزمان دویا چند آنتی بیوتیک که اثرات ضد میکروبی یکدیگر را تقویت نمایند ، یکی از راههای به حداقل رساندن القاء اشکال L و بروز مقاومت دارویی می باشد .